لزوم تغییرات در روش های توسعه کشور

تغییرات تکنولوژی انقلاب بپا کرده است، آنانی که بهر دلیل، چشم بر روی تحولات در عرصه نوآوری ها در تکنولوژی می بندند و درک  و تحلیل درستی از شرایط کنونی انقلاب دیجیتال را ندارند، آینده کشور و ملت و سرنوشت نسل آینده را به فنا خواهند داد. متاسفانه هنوز هم برخی مسئولان کشور راه های رشد و توسعه و اشتغال زایی را صرفا در تاسیس صنایع سنگین مانند فولاد، خودرو سوخت فسیلی با شیوه آموزش چند دهه گذشته مدارس و دانشگاه ها و … می دانند چون اصل تغییر را متوجه نشده اند. ما باور داریم که اقتصاد کشور ما در یک تندپیچ تاریخی قرار گرفته و باید سریعا تمامی زیرساخت های رشد و توسعه در جهت حرکت توسعه جهانی و ارتباطات جهانی قرار گیرد. در حوزه ی خودروسازی، چند کشور اروپایی تا بیست سال آینده تردد  خودروهای با سوخت فسیلی را در سطح خیابان ها ممنوع اعلام خواهند کرد. کمپانی های تولید خودرو برقی مانند تسلا اخیرا موفق به ساخت خودرویی شده که با یک شارژ کامل باطری هایش مسافت ۵۰۰ کیلومتر را طی می کند و کمپانی هایی مانند بی.ام.و و … هم در این مسیر گام        برمی دارند. اقتصاد دانش بنیان به سرعت دارد جای خود را محکم می کند درحالیکه ابعاد استراتژیک چنین اقتصادی هنوز برای خیلی از مسئولان کشورمان مجهول است. دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی در اکثر کشورهای دنیا تغییر استراتژی داده و به تربیت و آموزش متخصصین متناسب با دوران اقتصاد دانش بنیان در حوزه روابط بین الملل، حقوق بازرگانی بین الملل، طراحی سیاست خارجی، IT، ارتباطات، خدمات الکترونیک و مهندسی الکترونیک و الکتریک و … همت   گمارده اند.

در مورد کشورمان ایران هم، به دلیل ادامه خشکسالی و کمبود شدید آب، محور توسعه بهتر است بر پایه اقتصاد دانش بنیان قرار گیرد، از سوی دیگر تحولی جدی بایستی در سیاستگذاری و خط مشی آموزش و پرورش و آموزش عالی بوجود آورد. آموزش را باید در ارتباط تنگاتنگ با تکنولوژی و تحولات آن قرار داد و دانش های جدید مانند هوش مصنوعی و ربات و نانو را به برنامه های آموزشی افزود، اگرچه ممکن است مربیان و استادان لازم را نداشته باشیم ولی با تعامل با همه کشورهای جهان و ارتباط سیستماتیک با دانشگاه های معتبر و محافل علمی و صنعتی دنیا می شود کارهایی انجام داد. کسانیکه مسئولیت اداره بخش های مختلف کشور را بعهده دارند، بهتر است زمان را از دست ندهند، الگوی توسعه بمقدار لازم هست، مالزی، سنگاپور و … از سوی دیگر اقتصاد دیجیتال انقلابی بپا کرده است و کشورها وارد عرصه های جدیدی از رقابت شده اند، فرصت شغلی و رشد جدیدی پدیدار شده و مسئولان ما اگر پویایی و مدیریت مدرن لازم را در این میدان رقابت نداشته باشند، کشور برای همیشه از قافله رشد جهانی عقب خواهد ماند.

از آنجائیکه در شرایط کنونی، اقتصاد ایران به نفت وابسته است، باید اعلام کنیم که در صورت عدم تغییر و عدم بهره گیری از دانش و تکنولوژی مدرن شرکت های پیشرفته و با توجه به ادامه خشکسالی در آنهم دچار مشکل خواهیم شد.

در جهان کنونی و در صنعت نفت هم ضرورت استفاده از تکنولوژی هوش مصنوعی ، روبوت ها و مدیریت دانش بنیان بیش از پیش الزامی است، چون با این روش هزینه های تولید کاهش خواهد یافت و باید قدرت رقابت در عرصه بازار جهانی را داشته باشیم.

موضوع دیگر، همانطور که در اول مطلب به آن اشاره شد، تغییرات سریع و برنامه ریزی شده و با استفاده از الگوهای موجود در کشورهای پیشرفته، در بخش آموزش و پرورش و آموزش عالی است، با توجه به ادامه خشکسالی، رشته هایی مانند مدیریت بحران و مهندسی جمع آوری، انتقال و بازیافت فاضلاب و زباله کاملا جدی گرفته شود، بجای تربیت انبوه مدرک داران مهندسی کشاورزی و دامپروری، تربیت متخصص در رشته هایی مانند آی.تی، هوش مصنوعی، نانو، ریاضی، فیزیک، شیمی، مدیریت بازرگانی، امور مالی و بانکی، حقوق بین الملل و علم سیاست در چارچوب استراتژی جدید تعریف شده در جهت توسعه در عصر انقلاب اینترنت ، بصورت کیفی و جدی دنبال شود. چه دوست داشته باشیم چه نه، علوم جدید در عرصه اقتصاد دیجیتال در آینده ای بسیار نزدیک خود را به ملل جهان تحمیل خواهد کرد. گذشت آن دوران که حل مشکل اشتغال و بیکاری، صرفا به سیاستگذاری و روش های توسعه چند دهه پیش اروپا فکر کنیم، دیگر گذشت آن دوران که چند سوله و کارخانه وسیع در اطراف شهرها تاسیس و با چیدن چند دریل صنعتی  و ماشین تراش و .. و جذب چند کارگر، تصور ایجاد اشتغل داشته باشیم. همین الان در راستای توسعه دنیای دیجیتال، میلیون ها نفر فرصت های شغلی جدیدی یافته اند که تا دهسال پیش در تخیل کسی هم نمی گنجید، فقط در سیلیکن ولی کالیفرنیا بیش از دویست هزار نفر در حوزه آی.تی، نانو، هوش مصنوعی و سایر تکنولوژی های نو مشغول کارند، تلاش در راه توسعه انرژی های تجدید پذیر و بویژه فتوولتائیک ده ها هزار فرصت شغلی پدید آورده است، دولت های مدرن در سنگاپور، کره جنوبی، ژاپن، کانادا و … این موضوع را دقیقا متوجه شده اند و در این راه با کوچک کردن حجم دولت و حمایت واقعی از بخش خصوصی کمک زیادی به توسعه و رفاه مردم شان کرده اند که می تواند الگویی برای دولتمردان و سیاستگذاران کشور ما هم باشند، بغیر از آن کشور و مردم توانایی بالقوه در توسعه و ایجاد اشتغال در بخش های دیگری مانند صنعت هنر (موسیقی، سینما، تئاتر و نقاشی)، صنعت ورزش، توریسم، صنایع دستی و صنعت حمل و نقل را دارد و با مدیریت کردن درست     می شود در راه ارتباطات جهانی و ایجاد روابط تجاری بین المللی گام های عملی برداشت. باید بارها تکرار کرد که مهمترین هدف مخالفین مردم ایران، نگهداشتن کشور در فقر و جهل و انزواست، پس بیاییم از همین امروز رشد اقتصادی کشور را با روش های نو و درک صحیح از شرایط و تحولات بین المللی به اقتصاد جهانی پیوند بزنیم. این راهی مطمئن برای تضمین آینده ای روشن برای مردم ایران است.

سعید منصورافشار